من-نگار

آب کم جو تشنگی اور به دست- تا بجوشد اب ات از بالا و پست

....

---------------

و به آنان گفتم :
هر که در حافظه چوب ببیند باغی
صورتش در وزش بیشه شور ابدی خواهد ماند
هرکه با مرغ هوا دوست شود
خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود
آنکه نور از سر انگشت زمان برچیند
می گشاید گره پنجره ها را با آه

. . . .

-----------------------

 . . .
ابله دلسوز ساده‌ای ست
که نمی‌داند
نومیدی سرآغاز دانایی آدمی ست

------

در راه خویش, ایثار باید, نه انجام وظیفه